Frekans - İlkbahar İntiharları [Lirik]

[єραcк]

ben sana kendimi veremem ki gözlerin ruhumu arındırır küçük velet şekerle büyükse yeminle kandırılır. aslında geçmiş kalmadı ki sayfa açardım kalemim yok ufacık bi an bu saptadığım acım yok kendime sakladığım. milyar insan içinde bana mı ki kastın ey dünya anım yok gülmeyip ağladığım demek isterdim ne bilirsin. Artık keşkem kalmadı bitti çabaladım ama yine battı gemi ben! Faili aramayın her yerde bilin! Her filmin bir sonu var. Pişmanlık durağım olmuş otobün tekeri bile patlak yok benden bana çare dostum. Yitip gidenlere çok iyi bak! bir varmış yok olmuş diyip arkamdan ağlarsa bilin hergün biri katildi bana ben çıktı şansıma. Zaten bu dünyada 1 kez daha aşk bana zor gelir. gözlerim kapandı sustum düşündüm bembeyaz duvarları nilüfer kokulu zamanları evim ilkbahar intiharları. ben kötü adama seçildim hayatta bu senaryo belli oynadım bitti ve alkışlar beni yine ağlattı ama artık adları dualar oldu karalama kağdı gibi kullanıldım temize geçilen hep başkası oldu benim her dakka düşündüğüm bir aşkım vardı acaba nooldu? yüzler sahte. bu yüzsüzler benden yüz buldular anladım ancak güvendim onlara her daim her alim der: "babana bile güvenme" yine yalnızlık bana hoşgeldin her zamanki gibi boş gitme beni al yanına ziyanım ol. ateşlere bi de sen itme.