[RapubliX]

Metazori optimizm; canım çıkar Bu düzen, güzel olan her olayı yarım kılar Benim beynim farklı ve yüreğim farklı çalışırken, O çok bilenler çok yanıldılar… Hızla geldi bürüdü gözlerimi karanlık Yürüdüm ileri koşar adım, gözlerimi karartıp Etraf tuzak dolu ben uzak durup bu pisliği görmeyeyim diye; Gözlerimi kapattım… … Açtığımda aynı manzara; İnsanlar eşya gibi bölünmüş klasmana Dilimi tutamam, elini çekme; kilidi vur prangama Kıyafetler değil kalp olmalı transparan Yürüsem de ne fayda; gözüken her yol pis İz bırakan hatalara zaman olur morfin Rüyalarıma bir tek uyuyorken kavuşuyorsam Anladım ki; ölmek de zor değil.. Rüyalarım var... Elimden almasınlar, uyandırmasınlar… (x2)   Yadırganır herkes, yargılanır Her gün artarak var olur kaygılarım Eksiler götürürse bütün artıları Gözüm görmez olur o neşeli martıları Bir gün gelip hızla kapanmadan son perde Arardım bi' yardım eli, hani dost nerede ? Zaman öğretti bunu, yani yok bence Benim suçum değil, düşlerimdi toz pembe.. Kâbuslar, uyanıkken daha çok beni korkutur Garip bakar gözler; bir hayli sorgucu Toplum, farklı olanı dışladığını sanarken, Aslında farklı olan dışlamıştır toplumu. Yolun uzun tarafındayım; Günahlar ve sevapların arafındayım Ama savaşmadan savunmanın çabasındayım, Ben rüyalarla kâbusların arasındayım.. Rüyalarım var... Elimden almasınlar, uyandırmasınlar… (x2) Nakarat Vokal: Ais, Ece Erkan